nieuws / Jorinde terug in de kool bij De Lepelaar

Het was een prachtige novembermiddag. Dat ik aan mijn jeugd moest denken was niet zo verwonderlijk, want mijn ouderlijk huis aan de Oostwal zag ik in de verte liggen. Mijn kersverse collega-Lepelaars vermaakten zich kostelijk toen ik in kruipersbroek kwam aanlopen en met een groot mes in de hand op mijn knieen ging zitten. Zou ze er wat van bakken?

Ik moet toegeven dat ik erg mijn best moest doen om het tempo bij te houden. Maar dat kon ik natuurlijk niet laten merken. Ik was ook blij dat ik mezelf of diegene naast me niet per ongeluk verwondde. Het zou een mooie vertoning geweest zijn: bloedend richting de spoedeisende hulp, zo weer in de armen van mijn ex-collega's.

Het zit namelijk zo: sinds 1 november 2018 heb ik mijn baan als communicatieadviseur bij het ziekenhuis (Noordwest Ziekenhuisgroep) opgezegd om in het bedrijf van mijn ouders en Joris (Kollewijn) te gaan werken. Ik volg hiermee mijn broer op. Het is een afslag in mijn carriere die ik ook niet had zien aankomen, maar het voelt goed.

Mijn vader koos in 1971 voor de naam De Lepelaar vanwege zijn bewondering voor deze gracieuze vogel. Hij ontleende er de waarden puur, eerlijk en een tikje excentriek aan. In tegenstelling tot de waarden bij veel andere bedrijven, zijn deze begrippen bij De Lepelaar niet hol. Het gaat over echt werk en mensen die bewuste keuzes maken.       

Ik voel me vereerd dat ik nu in de voetsporen van mijn ouders treedt. De inzet is om dit mooie bedrijf voort te zetten. Op dit moment maak ik een diepe duik in alle administratieve taken die bij het ondernemerschap horen, ik leer de medewerkers en processen kennen en ben begonnen aan het uitwerken van een bedrijfsplan voor de komende jaren.

Ik zal maar toegeven dat het kruipen door de witte kool vooral voor de show was... of kan ik het beter een mindfullness-moment noemen?    

Jorinde Schrijver